Olav Cleofas van Overbeek (Amersfoort, 1946) heeft als fijnschilder een grote naam verworven. Hoe plastisch de geschilderde voorwerpen ook overkomen, bij nadere beschouwing blijkt dat zowel vorm en compositie als licht en kleur van groter belang zijn dan de weergave van het materiaal. Toch heeft ook het oppervlak van de voorwerpen een specifieke functie, want reflectie is in veel van zijn schilderijen de bindende factor, en juist die reflectie zet in eerste instantie de toeschouwer op het verkeerde been.