Henrie Vogel - Waterspiegel I

Schilderij van Henrie Vogel. Olieverf op doek. Formaat 160 x 100 cm.

Gewoon een sloot.
Ik ben geboeid door sloten. Als kind vond ik de slootwal al fascinerend: visjes, slakken, bloedzuigers, modder, de lastige walkant, riet, gras. De wind.
Een sloot lijkt een onbelangrijke plek. Een sloot wacht niet op ons, voor we het door hebben lopen we eraan voorbij. Ben je echter bereid stil te zijn dan zie je een plaats waar alles samenkomt. De hemel reflecteert op het wateroppervlak. Tegelijk zie je door die spiegel de bodem. Op die terloopse waterrand ontmoeten werelden elkaar.
Zien wat ik nog niet zag, daar gaat het om in mijn werk. Elk schilderij begint als een onbelangrijke plek. Een schilderij wacht niet op mij, voor ik het weet gebeurt er niets, dan verlaat het schilderij me. Ben ik bereid stil te zijn dan neemt de verf me mee waardoor het schilderij mij laat zien wat ik nog niet zag. Door dat nieuwe beeld te zien voel ik de bodem van mijn bestaan. Dat proces is vaak moeizaam. Hoe langer ik schilder aan een doek hoe moeilijker het wordt om het scherp te houden, om juist voor het afgrond, juist op de streep van de afgrond, tot stilstand te komen. Soms overkomt het me gewoon. Dat zijn de beste doeken.
Gewoon een schilderij.
Ik heb een speciale techniek ontwikkeld om de olieverf op te brengen. Ik gebruik papier om de verf op het doek te brengen. Het is een druktechniek. Door de vele lagen en richtingen ontstaat er een sterke nadruk op de stoffelijkheid van de verf. Ik werk net zo lang door tot dat het beeld een mystieke werking oproept die ik ook voel in de plek van inspiratie.